بازداشت یک فعال فضای مجازی دراسلامشهر توسط ماموران نیروی انتظامی 

امروز سه شنبه ۱ مهرماه ۱۴۰۴، فرمانده انتظامی شهرستان اسلامشهر از بازداشت یک فعال فضای مجازی در آن شهرستان خبر داد.
روز یکشنبه ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۴، سرهنگ محمدرضا علیزاده، فرمانده انتظامی شهرستان اسلامشهر واقع در استان تهران، از بازداشت یک فعال فضای مجازی با اتهامات سیاسی و امنیتی، در آن شهرستان خبر داد. 
فرمانده انتظامی شهرستان اسلامشهر، در تشریح این خبرمدعی شد:”فرد مذکور، در شبکه اجتماعی اینستاگرام اقدام به «انتشار مطالبی در تشویش اذهان عمومی»، «تبلیغ علیه نظام»، «حمایت از رژیم صهیونیستی» و «اهانت به مقدسات اسلامی» می کرد”.
وی در خاتمه افزود:”این فرد با رصد فنی و اطلاعاتی پلیس اطلاعات و امنیت شناسایی و با دستور قضایی، در محل سکونتش دستگیر و برای ادامه رسیدگی قانونی به مراجع قضایی شد”.
در این گزارش به هویت فرد دستگیر شده اشاره ای نشده است.
شهرستان اسلامشهر با ۷۰۰ هزار نفر جمعیت در جنوب غرب استان تهران واقع شده است.
سرکوب، ارعاب و تهدید فعالان فضای مجازی در ایران یکی از جدی‌ترین چالش‌های حقوق بشری این کشور محسوب می‌شود. این روند شامل طیف گسترده‌ای از اقدامات است که هدف آن محدود کردن آزادی بیان، کنترل گردش آزاد اطلاعات و ایجاد فضای ترس میان کاربران اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است. مهم‌ترین ابعاد این موضوع عبارتند از:

---

۱. ابزارها و روش‌های سرکوب

بازداشت و احضار فعالان: 

نهادهای امنیتی بارها افرادی را به دلیل انتشار مطالب انتقادی یا افشای فساد بازداشت یا به دادگاه احضار کرده‌اند.

پرونده‌سازی قضایی: استفاده از اتهاماتی مانند «تبلیغ علیه نظام»، «اقدام علیه امنیت ملی» یا «تشویش اذهان عمومی» برای ساکت‌کردن منتقدان.

فیلترینگ و سانسور اینترنتی: مسدود کردن شبکه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های خبری مستقل.

تهدید و فشار غیررسمی: تماس‌های تلفنی یا احضارهای غیررسمی با هدف ارعاب و واداشتن افراد به خودسانسوری.

حملات سایبری: هک حساب‌های کاربری یا پخش اطلاعات جعلی برای بی‌اعتبار کردن فعالان.

---

۲. مغایرت با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر

ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی: 

حق آزادی بیان و دسترسی آزاد به اطلاعات را تضمین می‌کند.

ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر: حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از هر رسانه‌ای را بدون مداخله دولت به رسمیت می‌شناسد

این اقدامات، نقض آشکار این اسناد بین‌المللی به شمار می‌آید.

---

۳. پیامدها

ایجاد فضای ترس و خودسانسوری میان کاربران
تضعیف جامعه مدنی و رسانه‌های مستقل
کاهش شفافیت و افزایش فساد به‌دلیل نبود نقد و نظارت عمومی
انزوای بین‌المللی در حوزه آزادی اینترنت و حقوق بشر

---

۴. نتیجه‌گیری

سرکوب و ارعاب فعالان فضای مجازی در ایران نه‌تنها حق بنیادین آزادی بیان را نقض می‌کند، بلکه با قوانین داخلی همچون اصول ۲۳ و ۲۴ قانون اساسی (ممنوعیت تفتیش عقاید و تضمین آزادی مطبوعات و بیان) نیز در تعارض است. این اقدامات، هم از نظر حقوق بشری و هم از منظر توسعه اجتماعی و سیاسی، به زیان جامعه ایران و حاکمیت قانون محسوب می‌شد.