مرخصی زندانی های سیاسی

 اخبار زندانیان سیاسی

اعزام داوود حدادی نیا، زندانی سیاسی به مرخصی کوتاه مدت

سه شنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۴، داوود حدادی نیا، زندانی سیاسی در مرخصی بسر می برد. 

روز شنبه ۱۹مهر ماه ۱۴۰۴، داوود حدادی‌نیا، فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان شهرستان دهدشت، به مرخصی اعزام شد. این زندانی سیاسی در حال تحمل دوران حبس تعزیری ۱ ساله خود است. 

براساس این گزارش، داوود حدادی نیا، برای مدت ۴ روز از تاریخ ۱۹ مهر ماه ۱۴۰۴، به مرخصی اعزام شده است. 

لازم به اشاره است، داوود حدادی نیا در تاریخ ۲۸ دی ماه ۱۴۰۳، پس از بازگشت به ایران، توسط نیروهای امنیتی، دستگیر و در تاریخ ۲۸ آذر ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب یاسوج از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده بود. 

این زندانی سیاسی، در فروردین ماه ۱۴۰۴، در پی محرومیت از حقوق اولیه خود و در اعتراض به وضعیت خود، برای مدتی اعتصاب غذا کرده بود و پس از اعزام وی به مرخصی در اردیبهشت ماه ۱۴۰۴، به اعتصاب غذای خود پایان داده بود. 

پرونده سازی قضایی جدید بر علیه داوود حدادی نیا در خالی صورت گرفت که وی پیشتر هم در تاریخ ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۳، در شهرستان بهمئی، برای تفهیم اتهام و تشکیل پرونده قضایی جدید به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان، احضار و تحت بازجویی قرار گرفته بود.  

این فعال مدنی، پیشتر هم در فروردین ماه ۱۴۰۳، از بابت اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به ۳ ماه حبس رای باز محکوم شد و در پی ابلاغ حکم و اعلام تسلیم به رای و کاهش یک چهار از مجموع حبس خود به ۲ ماه و ۹ روز حبس تعزیری محکوم شده و باید صبح ها از زندان شهرستان خارج و برای انجام کارهای خدماتی خود را به مسئولان شهرداری دهدشت معرفی کند و عصر همان روز به زندان بازگردد.

داوود حدادی نیا، در تاریخ ۲۸ بهمن ماه ۱۴۰۲ هم توسط ماموران امنیتی، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه پلیس اطلاعات و امنیت در شهرستان دهدشت و طی مراحل بازجویی ها و تنظیم کیفرخواست در نهایت به زندان شهرستان دهدشت منتقل شده بود. 

وی، پیشتر هم در َشهریور ماه ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان بهمئی، بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان شهرستان دهدشت، منتقل و پس از تامین وثیقه در تاریخ ۱۷ مهر ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان از زندان شهرستان دهدشت آزاد شده بود. 

اعطای مرخصی کوتاه‌مدت به زندانیان سیاسی در ایران معمولاً با محدودیت‌ها و شرایط سخت همراه است و اغلب به‌صورت غیرقابل پیش‌بینی و با تأخیرهای طولانی انجام می‌شود. این سیاست، اگرچه در ظاهر بخشی از حقوق قانونی زندانیان مانند مرخصی پزشکی یا ملاقات خانواده را شامل می‌شود، در عمل به ابزاری برای کنترل رفتار زندانیان سیاسی و اعمال فشار روانی تبدیل شده است.

محدودیت در اعطای مرخصی‌های کوتاه‌مدت، با ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که بر رفتار انسانی با زندانیان و رعایت کرامت انسانی تأکید دارد، مغایرت دارد. همچنین این رویه می‌تواند منجر به افزایش فشار روانی، تضعیف روحیه دفاع از حقوق خود و خانواده، و محدودیت در تعامل اجتماعی زندانیان سیاسی شود و برخلاف استانداردهای بین‌المللی رفتار با زندانیان تلقی گردد