نقض حقوق پیروان ادیان

 

گزارش تحلیلی نقض حقوق پیروان ادیان

 شهریور ماه ۱۴۰۴

به دلیل عدم اجازه دولت جمهوری اسلامی ایران به مدافعان حقوق بشر جهت فعالیت به خصوص در حوزه دیده بانی و گزارشگری نقض حقوق بشر و همین‌طور ممانعت از گردش آزاد اطلاعات به رسمیت نشناختن حوزه مستقل در فعالیت‌های مدنی برای مدافعان حقوق بشر از سوی حکومت ایران، در حال حاضر مسئله گزارشگری، امری دشوار و خطیر بسیاری از فعالان و گزارشگران در زندان و بازداشت هستند با محدودیت‌های فراوان در ایران محسوب می‌شود.

بهائیان

ایران، کشوری که در آن بهائیان زیادی زندگی میکنند، از منظر حکومت جمهوری اسلامی، دیانت بهایی «فرقه ضاله» تلقی می‌شود اما شهروندان بهائی به دنبال صلح هستند، قدرت سیاسی نمی‌خواهند و تهدید امنیتی ایجاد نمی‌کنند. با این حال رژیم دینی ایران آن‌ها را تحت تعقیب قرار می‌دهد. از انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون، بهائیان به طور سیستماتیک از دسترسی به تحصیلات عالی و همچنین حق اشتغال محروم بوده‌اند و اگر پیگیر حق از دست رفته خود باشند با اتهامات واهی و زندان و تهدید مواجه می‌گیرند و همواره در معرض دستگیری‌های بدون مجوز قانونی و حبس قرار گرفته‌اند. بهائیان هرگز قادر نبوده‌اند به طور علنی از تعالیم دینی خود پیروی کنند. آنها تقریباً در تمام مراحل زندگی مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند. ممانعت از کسب ‌و کار بهاییان یکی دیگر از فشارها و آزار و اذیت‌هایی است که بهاییان با آن مواجه هستند، پلیس اداره اماکن که وابسته به نیروی انتظامی است در نقاط مختلف کشور که سرکشی ماهانه به محل کسب شهروندان دارند، در اکثر مواقع محل کسب بهاییان را به دلیل عدم اجازه کسب، پلمپ می‌کنند.

روز دوشنبه ۳ شهریور ماه ۱۴۰۴، قرار بازداشت موقت ارمغان یزدانی، شهروندان بهایی و متهم سیاسی ـ عقیدتی، برای مدت ۱۰ روز دیگر تمدید شده بود. 

روز یکشنبه ۱۶ شهریور ماه ۱۴۰۴، ارمغان یزدانی، شهروند بهائی و متهم عقیدتی محبوس و بلاتکلیف در زندان مرکزیی(عادل آباد) شیراز، پس از اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام، با تودیع وثیقه آزاد شد. 

روز یکشنبه ۲۳ شهرویور ماه ۱۴۰۴، کیهان مقصودی، شهروند بهایی و ساکن شهر ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی، علیرغم گذشت ۸۷ روز از تاریخ دستگیری با وضعیت بلاتکلیف در بازداشت موقت واقع در زندان مرکزی ارومیه بسر می برد. 

روز پنجشنبه ۱۳ شهریورماه ۱۴۰۴، منصور امینی، شهروند بهائی و زندانی عقیدتی محبوس در زندان اوین، پس از تحمل بخشی از حبس تعزیری خود آزاد شد. این شهروند بهایی در حال تحمل دوران حبس تعزیری ۳ ساله خود بود. 

زرین دخت احدزاده، فریده ایوبی، ندا محبی، نورا ایوبی، ژاله رضایی و عاطفه زاهدی، شش تن از شهروندان بهایی، ساکن استان همدان، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری خود به شعبه اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب آن استان، احضار شدند. 

روز سه شنبه ۴ شهریور ماه ۱۴۰۴، ایمان رحمت‌پناه، شهروند بهائی ساکن شهر شیراز مرکز استان فارس، پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، با تودیع قرار وثیقه از زندان مرکزی(عادل آباد) شیراز، آزاد شد. 

روز جمعه ۳۰ خرداد ماه ۱۴۰۴، کیهان مقصودی، شهروند بهایی و ساکن شهر ارومیه، توسط نیروهای امنیتی در آن شهر، بازداشت و علیرغم گذشت بیش از ۲ ماه از تاریخ دستگیری و طی مراحل بازجویی ها با وضعیت بلاتکلیف در بازداشت موقت بسر می برد.

 
اهل سنت

اهل سنت، خواستار امنیت هستند و انتظار دارند که آزادی مذهبی آنها هم مراعات شود و این خواسته تک‌ تک جامعه اهل سنت است. انتظار آن است که جامعه اهل سنت بتوانند آزادانه نماز بخوانند و به تعلیم فرزندان خود مشغول باشند. این انتظار کاملاً معقول و قانونی است. اینکه اهل سنت بتواند در هر شهری که نیاز دارد مسجد بسازد و نماز جمعه و نماز عید بخواند و از آزادی کامل برخوردار باشد، انتظاری کاملاً قانونی و خواسته‌ای زیاده خواهانه ای نیست. اهل سنت معتقد است که حق مردم باید رعایت شود و کسی به خاطر مذهب از حقوقش محروم نشود، زیرا رعایت حقوق ملت باعث اتحاد و نزدیکی می‌شود. زندانیان اهل سنت که به خاطر تبلیغ دینی با اتهاماتی مانند اقدام علیه امنیت ملی مواجه هستند حکم محاربه در دست دارند در زندان و در فضای نامناسبی دوران زندان خود را می‌گذارنند و بصورت مدام از سوی مأموران زندان به دلیل عقیده‌شان مورد بی‌احترامی قرار می‌گیرند. اصل ۲۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، برابری تمام شهروندان را مورد تأکید قرار می‌دهد. با این حال در کنار سایر پیروان ادیان در ایران که این ماده اساسی نتوانسته برابری آنان را در بیش از ۴۰ سال گذشته در برخورداری از حقوق شهروندی تضمین کند، پیروان اهل سنت در ایران نیز علیرغم اینکه مسلمان هستند شرایط مشابهی دارند، آنان نیز از تصاحب مسئولیت‌های کلان مدیریتی کشوری و لشگری و نیز بهره‌مندی برابر از فرصت‌ها و امکانات محروم هستند، همین‌طور با موانع و محدودیت‌های جدی برای تبلیغ باورهای خود و بجا آوردن مناسک مذهبی خود از سوی حکومت ایران روبه‌رو هستند.

ماموستا لقمان امینی، فعال مذهبی اهل سنت، ساکن شهر سنندج مرکز استان کردستان، توسط قاضی شعبه دادگاه ویژه روحانیت تهران، به تحمل ۳ سال و ۱ ماه حبس تعزیری و خلع لباس روحانیت محکوم شد. 

روز چهارشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۴، مولوی امان الله بلوچی و حافظ عبدالرحیم کوهی دو شهروند اهل سنت و زندانی عقیدتی محبوس در زندان مرکزی زاهدان، به مرخصی اعزام شدند. 

روز چهارشنبه ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۴، اسامه فرقانی، شهروند اهل سنت و از فعالان فضای مجازی، توسط نیروهای امنیتی در استان خراسان رضوی، بازداشت شد. در ایران، سرکوب فعالان شبکه‌های اجتماعی به‌صورت گسترده و سازمان‌یافته‌ای در جریان است. 

سحرگاه یکشنبه ۲ شهریور ماه ۱۴۰۴، اسکندر(فیصل) بازماندگان و محمد کاشفی دو شهروند اهل سنت و زندانی عقیدتی محبوس در زندان عادل آباد(مرکزی) شیراز، اعدام شدند.

مسیحیان
مسیحیانی که به خاطر دگراندیشی و تغییر دین از سوی حکومت مذهبی جمهوری اسلامی مورد اتهام و محکومیت قرار می‌گیرند. جفا بر مسیحیان در کشورهای اسلامی رو به رشد است و روزانه مسیحیان بسیاری مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. در جمهوری اسلامی ایران نیز، تعداد بی‌شماری از مسیحیان به خاطر تغییر دین و فعالیت‌های مذهبی‌شان زندانی‌شده، مورد اتهام و محکومیت قرار می‌گیرند. شهروندان مسیحی با عناوین (جاسوسی) و یا (ارتباط با اسرائیل) محکوم می‌شوند. فشار دستگاه‌های امنیتی و قضایی بر کلیساها همچنان ادامه دارد و در ادامه سلسله محدودیت‌های اعمال‌شده از سوی مسئولان امنیتی، کلیساهای تبشیری رسمی، کلیسای جماعت ربانی مرکز در تهران، کلیسای پروتستان عمانوئیل، کلیسای انجیلی پطرس واقع در تهران و … یا به اجبار تن به همکاری با نهادهای امنیتی و تن دادن به خواسته‌های آنان مبنی بر افشای فهرست اعضای این کلیساها به همراه سایر مشخصات ایشان من‌جمله شماره ملی، بستن درهای خود را به روی ایمان داران و نوکیشان مسیحی فارسی‌زبان و عدم برگزاری مراسم به زبان فارسی داده‌اند و یا به کل تعطیل شدند. رهبران کلیساها، پس از دستگیری با احکام غیرمنصفانه و بلندمدت مواجه شدند. حتی کلیساها از پذیرش فارسی زبانان خودداری میکنند و باید مراسم خود را به زبان غیر از فارسی برگزار نمایند. صدور احکام حبس برای مسیحیان ایران همچنان ادامه دارد. با اینکه در قانون اساسی ایران آزادی دینی مسیحیان، کلیمیان و زرتشتیان به رسمیت شناخته‌ شده ولی عملکرد حکومت در برابر تبلیغات دینی و اجرای مناسک مذهبی آنان تاکنون نشان داده است که اصول مندرج در قانون اساسی در مورد آزادی دین و مذهب و عدم تفتیش عقاید، تنها سرپوشی برای نقض حقوق پیروان سایر ادیان در ایران بوده است. در قانون اساسی ایران مذهب شیعه جعفری تنها مذهب رسمی ایران بوده و ارگان‌های مذهبی و امنیتی حکومت ایران تبلیغ اصول و مبانی این ادیان و مذاهب را تهدیدی برای ایدئولوژی غالب حکومتی قلمداد می‌کنند و این مسئله یکی از عمده دلایلی است که حاکمیت به واسطه‌ آن، پیروان و مبلغین مسیحیت را سرکوب و با بستن کلیسای آنان، راه را برای تبلیغات دینی این دسته از پیروان ادیان در ایران را سد می‌کند.

قضات شعبه ۹ دیوان عالی کشور، با صدور دادنامه ای درخواست اعاده دادرسی به حکم حبس تعزیری مهران شاملویی، نوکیش مسیحی و زندانی عقیدتی ـ سیاسی محبوس در زندان اوین را رد کردند. 

پیروان سایر ادیان 
شتیر پیروان ادیان در ایران، همواره تحت سرکوب و ارعاب حکومت جمهوری اسلامی قرار گرفته است. این شهروندان، با توجه به اعتقادات مذهبی شان و از سوی دیگر، دشمنی حکومت جمهوری اسلامی با کشور و شهروندان اسرائیل، تحت انواع و اقسام موارد سرکوب و ارعاب هستند. 

روز دوشنبه ۲۴ شهریور ماه ۱۴۰۴، زهرا(یاس) بنکدار تهرانی، زندانی سیاسی ـ عقیدتی محبوس در زندان قرچک ورامین، پس از تحمل بخشی از حبس تعزیری خود آزاد شد.